23.2.06

Κέϊκ για λαγουδάκια...


Υλικά για το μπέρδεμα
2 1/2 ποτήρια αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 ποτήρι ζάχαρη
3/4 του ποτηριού σπορέλαιο
1 φακελάκι μπέικιν πάουντερ
1 κουταλάκι σόδα διαλυμένο σε χυμό από μισό λεμόνι
1 ποτήρι μήλο τριμμένο και πασπαλισμένο με κανελίτσα μυρωδάτη
1 ποτήρι καρότο όσο πιο τριμμένο γίνεται (νιά νιά)
ξύσμα από δύο πορτοκάλια

Ετοιμασία του επίδοξου σέφ
Τα ανακατεύουμε όλα σε μια λεκανίτσα με τη σειρά που αναφέρονται προκειμένου να πιάσει το μαγικό.
Αφού έχουμε προηγουμένως λαδώσει ταψάκι, ρίχνουμε το μίγμα μέσα και το ψήνουμε στις 180 βαθμούς σε προθερμασμένο φούρνο.
Σερβίρουμε σκορπίζοντας λιγάκι άχνη πάνω στο κέικ μας.

Στο τέλος, ακονίζουμε τα δοντάκια και απολαμβάνουμε.

Καλή όρεξη μπόβολοι!

21.2.06

Πρωινό άστρο..


"...Κοριτσάκι μου, θέλω να σου φέρω τα φαναράκια των κρίνων να σου φέγγουν στον ύπνο σου. Κοιμήσου κοριτσάκι. Είναι μακρύς ο δρόμος. Πρέπει να μεγαλώσεις. Είναι μακρύς μακρύς μακρύς ο δρόμος. Το παιδί μου κοιμήθηκε κι εγώ τραγουδάω... Δύσκολα είναι, κοριτσάκι, στην αρχή. Τι να πεις, δεν ξέρεις. Δύσκολα είναι στην αρχή. Γιατί δεν είναι, κοριτσάκι, να μάθεις μόνο εκείνο που είσαι, εκείνο που έχεις γίνει. Είναι να γίνεις ό,τι ζητάει η ευτυχία του κόσμου, είναι να φτιάχνεις, κοριτσάκι, την ευτυχία του κόσμου. Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη απ' τη χαρά που δίνεις. Να το θυμάσαι, κοριτσάκι...." Γ.Ρίτσος

20.2.06

Είναι ωραίο να βλέπεις έναν άνδρα να ζει..

"Το πρωί σηκώθηκα και φύγαμε αμέσως για το νοσοκομείο. Με το που έφθασα εκεί βλέπω στον διάδρομο να έχει μαζευτεί κόσμος ­ όλοι φίλοι. Ανάμεσά τους ο Φελίνι, ο Αντονιόνι... Είχαν πάει στην πρεσβεία μας στη Μόσχα, είχαν μάθει τα νέα και είχαν φθάσει στο νοσοκομείο για να πιέσουν να γίνει η εγχείρηση στη Μόσχα. Τελικά η εγχείρηση έγινε και κράτησε γύρω στις 12 ώρες. Όταν ξύπνησα ήμουν γυμνός και μια κοπέλα από πάνω μου με έπλενε με καμφορά. Ήταν πολύ δύσκολο το ξύπνημα. Πολύ απότομο. Βλέπω την κοπέλα και λέω: "Μα γιατί κάνεις μια τέτοια δουλειά;". Έτσι όπως ήμουν ξαπλωμένος, την ακούω να μου λέει: "Είναι ωραίο να βλέπεις έναν άνδρα να ζει". Ήταν κάτι πολύ δυνατό αυτό που άκουσα εκείνη την ώρα από το στόμα αυτής της κοπέλας. Είχε τη δύναμη ενός πολύ καλού στίχου”.
Tonino Guerra